10 شعر سپید با موضوع قهوه

قطره‌قطره در فنجانم می‌چکی
و با عطر خود مرا بیدار می‌کنی

دانه‌های تلخت در دل شب،
نجوا می‌کنند قصه‌های غریب و بی‌تب

لب‌های من جرعه‌جرعه تو را می‌نوشد
تا جانم در این لحظه آرامی جوید

گرمایت در سردی صبح، نوازشگر است
و رویاهایم را نرم نرمک پرورشگر است

به‌وقت خستگی، پناهی تو
به‌وقت تنهایی، نگاهی تو

سایه‌ات بر روزهای پرهیاهو
همچون سکوتی در میان موج‌ها

تو سیاهی، اما درونت نوری است
که دل را از لحظه‌های تار می‌رهاند

ای قهوه‌ی تلخ شیرین‌ساز خیال
در فنجان شب‌های بی‌قرار، بی‌زوال

این شعر سفید با الهام از قهوه، می‌تواند طعم لحظات را گرم‌تر کند! امیدوارم لذت برده باشید. ☕✨